Schrevens & Michiels

Wat als u uw kleinkinderen niet (meer) mag zien?

Over contactverlies na een breuk tussen ouder en kind

Het niet mogen opbouwen van een contact met kleinkinderen of het verlies van contact met (klein)kinderen is één van de meest ingrijpende gebeurtenissen in het leven van een grootouder.

Het komt steeds vaker voor dat volwassen kinderen het contact met hun ouders verbreken — met als gevolg dat ook grootouders hun kleinkinderen niet( meer) mogen zien.

Bij Advocatenkantoor Schrevens & Michiels  zien we in onze praktijk hoe pijnlijk en verwarrend dit kan zijn. Toch zijn er – juridisch én via bemiddeling – nog mogelijkheden.

Waarom verbreken volwassen kinderen het contact?

Het verbreken van het ouder-kind contact gebeurt zelden zonder aanleiding. In sommige gevallen gaat het om ernstige trauma’s uit het verleden, zoals emotioneel, fysiek of seksueel misbruik. Voor deze kinderen is afstand nemen vaak een (noodzakelijke) keuze om zichzelf te beschermen.

Maar ook ouders die met de beste intenties hebben gehandeld, kunnen met een breuk met hun kind geconfronteerd worden.

Kinderen kunnen sowieso een ander perspectief hebben op de gebeurtenissen in hun jeugd dan ouders. De oorzaken van een initiatief tot een breuk bij het kind zijn vaak complex en veelzijdig:

  • Sluimerende conflicten of communicatieproblemen

  • Een verschil in waarden en normen tussen generaties

Als mensen het gevoel hebben dat ze elkaar emotioneel gezien niet begrijpen, is het moeilijk om te communiceren. Dat leidt tot onbegrip en conflicten.

Wat als de kleinkinderen hierdoor uit beeld verdwijnen?

Voor grootouders betekent een breuk met hun kinderen vaak ook het verlies van het contact met hun kleinkinderen. De wet biedt hier een duidelijke basis.

Voor de grootouders werd de grondslag van het omgangsrecht overeenkomstig de rechtspraak van het Hof van Cassatie gevonden in een rechtsbeginsel dat steunt op betrekkingen van genegenheid, eerbied en toewijding ten gevolge van de bloedgemeenschap. Dit houdt in dat de uiteindelijke grondslag voor het omgangsrecht te vinden is in het natuurrecht. Thans is het door de wet georganiseerd (art. 375bis oud BW).

Grootouders hebben een wettelijk omgangsrecht

Wat betekent dit concreet?

  • Het is aan de ouders die het contact weigeren om te bewijzen dat het contact strijdig zou zijn met het belang van het kind.

  • De wet vertrekt vanuit het vermoeden dat contact tussen grootouders en kleinkinderen in het belang van het kind is – tenzij het tegendeel wordt aangetoond.

Een conflict tussen ouder en grootouder is dus geen voldoende reden om het contact tussen grootouder en kleinkind te weigeren.

Wat zijn uw opties?

Bij Advocatenkantoor Schrevens & Michiels  geloven wij dat juridische stappen niet altijd de eerste of enige oplossing zijn.
In onze praktijk voor familiale bemiddeling gaan we op zoek naar een duurzame en respectvolle oplossing, waarin ruimte is voor ieders verhaal. Via bemiddeling kunnen ouders en grootouders opnieuw met elkaar in dialoog gaan, met als centraal uitgangspunt: het belang van het kind.

Lukt bemiddeling niet of is er geen bereidheid tot overleg, dan kunnen wij u ook juridisch bijstaan bij het aanvragen van een omgangsregeling via de familierechtbank. Onze advocaten zijn gespecialiseerd in familierecht en begeleiden u zorgvuldig doorheen dit proces.

Zit u in deze situatie?

Wenst u (opnieuw) contact met uw kleinkinderen, maar weet u niet waar te beginnen? Neem vrijblijvend contact op met ons kantoor.
Wij luisteren naar uw verhaal en bekijken samen de mogelijke stappen — via bemiddeling of via de rechtbank, steeds met respect voor het kind en zijn belevingswereld.

 

Bron: https://www.standaard.be/nieuws/als-kinderen-scheiden-van-hun-ouders/48053171.html